Στους δύσκολούς καιρούς που διανύουμε η Δέσποινα Κονταξή κατάφερε να κάνει τη διαφορά για άλλη μία φορά. Σε πρόσφατο Παγκόσμιο Ποιητικό Διαγωνισμό κατέφερε να αποσπάσει 3 Παγκόσμια Ποιητικά Βραβεία για τα ποιήματά της με τους τίτλους: "Η Άλωση της Τραπεζούντας", "Αναφιλητά" και "Κληρονομιά". Τα εν λόγω ποιήματα είναι εμπνευσμένα και αφιερωμένα στη γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου. Όπως η ίδια αναφέρει: "Μετά το Παγκόσμιο συνέδριο Ποιητών στη Λάρισα όπου ανάμεσα σε άλλους ποιητές και ποιήτριες από όλο τον κόσμο βρέθηκα να είμαι η νεότερη γυναίκα στον κόσμο που τιμήθηκα με το Μετάλλιο για την Προσφορά μου στην Παγκόσμια Αδερφοσύνη και Ειρήνη έχοντας ως όχημα την ποίηση, ήταν χρέος μου να αναφερθώ στο πολύ σημαντικό ιστορικό γεγονός της Ποντιακής Γενοκτονίας. Δεν είχα βέβαια κατα νου ότι το γεγονός της Γενοκτονίας θα συγκινούσε την Παγκόσμια Ποιητική Κοινότητα ώστε βραβεύσει το έργο μου και την ευχαριστώ πολύ για αυτό. Κάνω έκκληση σε όποιον σύλλογο Ποντίων τόσο σε τοπικό όσο και σε Πανελλήνιο ή Παγκόσμιο επίπεδο ενδιαφέρεται να έρθει σε επαφή μαζί μου να ενώσουμε τις δυνάμεις μας, ώστε να αναγνωριστεί η γενοκτονία από όσο το δυνατόν περισσότερα κράτη γίνεται. Εύχομαι η τέχνη να ανοίξει διόδους εκεί όπου άλλα μέσα και προσπάθειες αδυνατούν."
In these difficult times that we have Despina Kontaxis managed to make a difference for one more time. In a recent Worls Poetic Competition she managed to get awarded with 3 World Poetic Awards for her poems : "The Fall of Trapezounta", "Sobs" and "Heritage". These poems are inspired and dedicated to the Genocide of the Greeks of Pontos. As she said: "After the World Congress of Poets that took place in Larissa, Greece this year, where I had the honor of being the youngest woman in the world that was awarded with the Metal of Recognition and Appreciation of Excellence in Poetry for World Brotherhood and Peace, it was my duty to write about the very important historic event of the Pontian Genocide. I did not have in mind that the Genocide will move the World Poetic Society to award my poetry and I thank them for that. I call upon all the Pontian Clubs around the globe to contact me in order for us to unite our powers so that the genocide will be recognized by as many countries as possible. I wish art will open ways in places where othet means fail."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου